Elvan hanım ile tanıştıktan sonra şansın nihayet kendisine de güldüğüne inanmaya başlayan Halo dayının dünyası; kanser olduğunu öğrenmesiyle beraber yeniden eski karanlık günlerindeki durgunluğa bürünür. Öleceğine kendini o kadar inandırmıştır ki; Elvan hanımın hamile olduğunu öğrenmiş olması bile almış olduğu tedaviyi reddetme kararını değiştirmesine sebebiyet vermez. Geçmişi karanlıktır; uyuşturucu denen illetin yayılabilmesi için uygun ortam sağlayanlardan ve bu işten rant elde edenlerden olduğu için aldığı onlarca gencin canına karşılık şimdi Yaradanın kendi canını istediğini düşünmektedir. Hal böyle iken; tedavi olmaya gerek yoktur. Durup bir köşede öylece ölümü bekleyecektir. Ölümün soğuk yüzünü; ailesinin yegane sıcaklığına tercih ettiği o girdaplı günlerin birinde yolu Ömer babanın dükkanına düşer :
ÖMER: Evlilik nasıl gidiyor Halil bey?
HALO: Evlilik iyi gidiyor da… ben iyi gitmiyorum…
ÖMER. O nasıl oluyor?
HALO: Ben çok sıkıntılar çektim.. gençliğimde hiç mutlu olmadım. hep ezildim, horlandım. Böyle yaşarken sevmeyi sevilmeyi unuttum. Ama bir gün bu hemşire hanımla karşılaştım. Onunla olmak bana huzur verdi… Ve onu sevdim… Sanki yeniden dünyaya gelmiş gibiydim… Gözüm ondan başka bir şey görmez oldu. Mutluluğum devam etsin diye evlenme teklif ettim. O da kabul etti. Gerisini biliyorsun..
ÖMER: Eeeee ne var bunda, ne güzel işte evlendiniz. Her ikiniz de sorumluluk üstlendiniz. Sorumluluğunuzun bilinci içinde evliliğiniz devam ediyor.
HALO: Ediyor da… benim sağlık sorunum var. Sanki Allah beni cezalandırıyor.
ÖMER: Sence her hastalanan Allah tarafından cezalandırılıyor mu?
HALO: Herkes değil de… geçmişte yaptığım çok hatalar var..
ÖMER: Öyle düşünme… Sen hepsine tevbe ettin. Hayatına yeni bir sayfa açtın. Hem Allah “Benim rahmetimden ümidinizi kesmeyin” buyuruyor.
HALO: Kanser hastasıyım günlerim sayılı. Bu üzüntüm yetmezmiş gibi yeni haber aldım. Bir çocuğumuz olacakmış… Sevineyim mi, dövünüp çıldırayım mı bilmiyorum!
ÖMER: Elbette sevineceksin. Bundan daha iyi bir haber olur mu? Allah size en güzel hediyeyi veriyor.
HALO: Ama ben çok yakında öleceğim?
ÖMER: Hastalanmadan önce ölüm senden çok mu uzaktaydı? Ölümün avcılık yaptığı bu dünyada kuşku ve pişmanlık için zaman yok!! Ancak kararlar için zamanın var. Sen ailenle ilgili iyi kararlar almalısın. Şimdiye kadar kendin için yaşadın, şimdiden sonra onlar için yaşamalısın.
HALO: Düşüncede kararlı olmak güzel de… iş yapmaya gelince insanın içine kuşku giriyor, pişmanlık giriyor!!
ÖMER: Hayatımızda kuşku ve pişmanlığa yer yok. Yaptığımız her şey kendi kararımız ve kendi sorumluluğumuz. Ölüm her an peşimizde, pusuda. Siz evlenirken birlikte karar aldınız değil mi?
HALO: Evet hem de çok isteyerek.
ÖMER: Öyle ise aldığınız bu kararın sorumluluğunu da yüklenmeniz gerekir. Hayatta aldığınız bu karar uğrana ölmeye bile hazır olmalısınız.
HALO: Zaten öleceğim?
ÖMER: Öleceksen bile önce kararınızı gerçekleştirmeye çalış. Bak ailenize yeni bir hayat katılıyor. Sen henüz onun yüzünü görmedin. İnanıyorum ki çok güzel bir bebek olacak ve siz onu çok seveceksiniz.
HALO: Ben ölümden bahsediyorum, sen hayattan.
ÖMER: Ölüm yok olmak değil, bir hayat değişimidir. Yeni bir hayata geçmektir.
Senden sonra evladının bu dünyada çok güzellikler yapmasını istemez misin?
HALO: Hiç ümidim yok.
ÖMER: Ümitvar olmalısın… Çünkü ümitvar olan insanın karşısına farklı fırsatlar çıkar. Bir çocuğunun olacak olması senin için büyük bir şans. Bunu fark eder ve büyük bir ümitle ona ve geleceğine odaklanırsan, ben hastalığını bile yenebileceğine inanıyorum.
HALO: Sen çok iyimsersin.. benim sıkıntılarımı göremiyorsun!!
ÖMER: Hayır, sen iyimser yaklaşmadığın için güzellikleri göremiyorsun. Ümit, zor zamanlarda insanları, aileleri, toplumları ayağa kaldıran bir güçtür.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder